Solaris

Met Solaris begaf Tarkovski zich op het terrein van de sciencefiction. Geen flitsende ruimtegevechten, maar een meditatie en existentieel drama over menselijkheid en liefde. Een psycholoog wordt naar een ruimtebasis gestuurd om enkele vreemde gebeurtenissen te onderzoeken.
De bemanning van een ruimteschip cirkelt om de ‘oceaanplaneet’ Solaris. Solaris blijkt in staat – hoe vreemd het ook mag klinken – onbewuste angsten en herinneringen te peilen en te materialiseren. Dromen worden, kortom, werkelijkheid: astronaut Kelvin wordt bezocht door zijn vroegere vriendin, die lang geleden zelfmoord heeft gepleegd. Uiteindelijk slaat de complete bemanning aan het hallucineren en raakt de werkelijkheid volledig uit zicht.
Solaris, naar het boek van Stanislaw Lem, is zeer invloedrijk gebleken; Steven Soderbergh maakte zelfs nog een remake met George Clooney. De film is vaak omschreven als de Russische variant op Kubricks 2001, A Space Odyssey, maar Tarkovski zelf distantieerde zich van die vergelijking. Ook wilde hij het ‘technische exotisme’ van de traditionele SF vermijden. Onderdeel van de Gouden Palm-competitie van het filmfestival in Cannes.